Το πρόβλημα με την αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας από του γείτονες (cultural appropriation που θα έλεγαν και οι φλωρολίμπεραλ) δεν είναι ακαδημαϊκό. Τα αφηγήματα του σήμερα γίνονται όπλα στο γκρίζο πόλεμο του αύριο, πόσο μάλλον σε περιοχές με πολλούς παράγοντες αστάθειας και κακούς γείτονες που θα εκμεταλλευτούν τη κάθε ευκαιρία για να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ελλάδα.
Τέτοιους χειρισμούς, δηλαδή εκμετάλλευση της "αυτοδιάθεσης" των λαών (που αν δεν υπάρχουν, τους δημιουργούμε με ιστορικά εμφυτεύματα και μεταλλάξεις) έχουν αποδώσει καρπούς στην Ουκρανία, στο Κόσσοβο, στο Κασμίρ και σύντομα και σε άλλες χώρες. Είναι ένας φτηνός πόλεμος φθοράς του αντιπάλου με πλήρη δυνατότητα άρνησης της ευθύνης.
Η χρονική συγκυρία βρίσκει τα Σκόπια στα πρόθυρα της διάλυσης και την Ελλάδα να ρίχνει σωσίβιο. Αν αναγνωριστεί μακεδονική γλώσσα και εθνότητα, έστω και με αστερίσκους (που δεν έχουν σημασία στον γκρίζο πόλεμο και χάνονται στις πίσω σελίδες των βιβλίων), σημαίνει ότι η Ελληνική κυβέρνηση φοβάται τη διάσπαση των Σκοπίων και ενδυνάμωση της Αλβανίας.
Δίνει επίσης το στίγμα ότι η Ελλάδα συζητά και κάνει υποχωρήσεις (που δεν χρειάζεται) σε θέματα εθνικής ταυτότητας και τα Σκόπια δεν είναι οι μόνοι που προτάσσουν τέτοια ζητήματα. Η Αλβανία συντηρεί τέτοιες "πρωτοβουλίες" και ίσως τελικά το μόνο πιθανό κέρδος αυτής της παραχώρησης να εκμηδενιστεί.
Δεν ξέρει κανείς τι λέγεται πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα αποτελέσματα των διπλωματικών κινήσεων δεν είναι εύκολο να εκτιμηθούν παρά μόνο αν παρέλθουν αρκετά χρόνια, δεκαετίες ίσως. Δεν υπάρχουν "σιγουράκια" σε αυτό τον χώρο, ρίσκα παίρνεις, αρκεί να είναι λελογισμένα και η θέση να έχει επαρκή βαθμό ευελιξίας ώστε να προσαρμοστεί στο μέλλοντα.
Τέτοιους χειρισμούς, δηλαδή εκμετάλλευση της "αυτοδιάθεσης" των λαών (που αν δεν υπάρχουν, τους δημιουργούμε με ιστορικά εμφυτεύματα και μεταλλάξεις) έχουν αποδώσει καρπούς στην Ουκρανία, στο Κόσσοβο, στο Κασμίρ και σύντομα και σε άλλες χώρες. Είναι ένας φτηνός πόλεμος φθοράς του αντιπάλου με πλήρη δυνατότητα άρνησης της ευθύνης.
Η χρονική συγκυρία βρίσκει τα Σκόπια στα πρόθυρα της διάλυσης και την Ελλάδα να ρίχνει σωσίβιο. Αν αναγνωριστεί μακεδονική γλώσσα και εθνότητα, έστω και με αστερίσκους (που δεν έχουν σημασία στον γκρίζο πόλεμο και χάνονται στις πίσω σελίδες των βιβλίων), σημαίνει ότι η Ελληνική κυβέρνηση φοβάται τη διάσπαση των Σκοπίων και ενδυνάμωση της Αλβανίας.
Δίνει επίσης το στίγμα ότι η Ελλάδα συζητά και κάνει υποχωρήσεις (που δεν χρειάζεται) σε θέματα εθνικής ταυτότητας και τα Σκόπια δεν είναι οι μόνοι που προτάσσουν τέτοια ζητήματα. Η Αλβανία συντηρεί τέτοιες "πρωτοβουλίες" και ίσως τελικά το μόνο πιθανό κέρδος αυτής της παραχώρησης να εκμηδενιστεί.
Δεν ξέρει κανείς τι λέγεται πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα αποτελέσματα των διπλωματικών κινήσεων δεν είναι εύκολο να εκτιμηθούν παρά μόνο αν παρέλθουν αρκετά χρόνια, δεκαετίες ίσως. Δεν υπάρχουν "σιγουράκια" σε αυτό τον χώρο, ρίσκα παίρνεις, αρκεί να είναι λελογισμένα και η θέση να έχει επαρκή βαθμό ευελιξίας ώστε να προσαρμοστεί στο μέλλοντα.
