Κορέα

   [Η Βόρειος Κορέα (επίσημα Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας), είναι μία χώρα της Ανατολικής Ασίας που καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου και συνορεύει στα βόρεια και βορειοδυτικά με την Κίνα, βορειοανατολικά με τη Ρωσία και νότια με τη Ν. Κορέα (Δημοκρατία της Κορέας). Πρωτεύουσά της και μεγαλύτερη πόλη είναι η Πιονγκγιάνγκ.]

  Το καθεστώς της Β. Κορέας είναι πλέον συνυφασμένο με το απρόβλεπτο στη συνείδηση του μέσου πολίτη της Δύσης. Οι ειδήσεις που παρουσιάζουν τον αυταρχικό ηγέτη της απομονωμένης αυτής χώρας της ανατολικής Ασίας να επιδίδεται σε σκηνοθετημένες υπερβολές εναλλάσσονται με αυτές που τον εμπλέκουν σε στυγνές δολοφονίες και βασανιστήρια. Εκτός των τειχών, η Β. Κορέα μας έχει συνηθίσει σε επιθετική ρητορική που περιλαμβάνει συχνά απειλή πολέμου ενάντια σε Ν. Κορέα και τους συμμάχους της. Αυτή η ρητορική συνοδεύεται ορισμένες φορές και από προκλητικές ενέργειες όπως βολές πυροβολικού σε περιοχή που κυριαρχικά ανήκει σε κάποια γειτονική χώρα και φυσικά δοκιμές υποσυστημάτων βαλλιστικών πυραύλων.

  Μία μερίδα αναλυτών προσπαθεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες των πολιτών εκλογικεύοντας την συμπεριφορά της Β. Κορέας. Το επιχείρημα είναι ότι οι προκλήσεις Πιονγιάνγκ είναι τμήμα ενός σχεδίου ελεγχόμενης κλιμάκωσης που αποσκοπεί στον εκβιασμό και την απόσπαση παραχωρήσεων από το Διεθνές Σύστημα υπό τη μορφή οικονομικής ή άλλης βοήθειας. Η θεωρία αυτή ακούγεται λογική μεν αλλά δεν αναιρεί το γεγονός ότι το ολοκληρωτικό καθεστώς της συνεχίζει να αναπτύσσει ένα πυρηνικό πρόγραμμα (Friedman 2009).

Το Δόγμα

  Το Στρατιωτικό Δόγμα της Β. Κορέας εστιάζει στη διατήρηση στρατιωτικής ισχύος ικανής να πραγματοποιήσει επιθετικές επιχειρήσεις ενάντια στη Ν. Κορέα με σκοπό την επίτευξη του εθνικού σκοπού· της επανένωσης της κορεατικής χερσονήσου. Βασίζεται δε, σε τρεις θεμελιώδεις και αλληλένδετες έννοιες που διαμορφώνονται από το όραμα του εκλιπόντος Kim Il- Sung για το μέλλον της Κορεατικής Χερσονήσου:

·         Μοιραία επανένωση,

·     Επιβίωση του καθεστώτος και της Ηγεσίας προκειμένου να ηγηθεί μιας ενωμένης Κορέας,

·       και τη χρήση της στρατιωτικής βίας για την επίτευξη του Σκοπού (FEDERATION OF AMERICAN SCIENTISTS 2000).

Η απειλή 

 Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2016, η Β. Κορέα είχε πραγματοποιήσει πέντε δοκιμές πυρηνικών όπλων και οι εξειδικευμένοι σε αυτό το θέμα αναλυτές εκτιμούν ότι έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο τόσο στο πυρηνικό πρόγραμμα όσο και στην ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων που δύναται να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Επίσης τόνισαν ότι αν και δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα να πλήξει στόχους στις ΗΠΑ, πιθανότατα είναι ικανή να βάλλει κατά των πλησιέστερων στόχων όπως οι αμερικανικές βάσεις στην ευρύτερη περιοχή της. Σε κάθε περίπτωση θεωρείται βέβαιο ότι η Πιονγιάνκ επιδιώκει την ανάπτυξη διηπειρωτικών πυραύλων (The Heritage Foundation 2016). Το πρόγραμμα πέρασε σε νέα κρίσιμη φάση τον Φεβρουάριο του 2017 όταν χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στερεό καύσιμο. Η χρήση στερεού καυσίμου (αντί για υγρού που χρησιμοποιούσε μέχρι τότε), περιορίζει σημαντικά τον χρόνο αντίδρασης – εκτόξευσης των πυραύλων καθώς και την δυνατότητα ανίχνευσης τους από τον εχθρό μετά την εξαπόλυση. Ταυτόχρονα, και αυτό ίσως είναι το πλέον σημαντικό, αποτελεί μία σαφέστατη ένδειξη ότι η εξέλιξη της προσπάθειας αύξησης της εμβέλειας των όπλων είναι στη τελική ευθεία και σύντομα η Β. Κορέα θα αποκτήσει δυνατότητα να πλήξει αμερικανικές πόλεις.

  Η Ν. Κορέα από τη πλευρά της, αντιδρά στην επιθετικότητα αυτή με σημαντικές επενδύσεις σε αμυντικό εξοπλισμό. Ο αμυντικός προϋπολογισμός για το 2017 ανέρχεται στα 34 δις δολάρια και ένα σημαντικό κομμάτι του κατευθύνεται στην ενίσχυση του συστήματος για την αντιμετώπιση της πυραυλικής απειλής. Αυτό απαρτίζεται από τρία υποσυστήματα:

1.         Το σύστημα προληπτικού χτυπήματος Kill Chain

2.         Το Σύστημα Αεράμυνας και Πυραυλικής Άμυνας (KAMD)

3.         Και το Σύστημα Μαζικής Αντίποινας, που έχει σχεδιαστεί για να καταστρέψει τη Πιονγιάνγκ σε περίπτωση επίθεσης. (Parameswaran 2016)

  Οι ΗΠΑ, προκειμένου να προστατέψουν τις βάσεις τους έχουν αναπτύξει συστήματα τύπου Aegis, Patriot PAC-3 και THAAD (Terminal High-Altitude Area Defense). Αυτά τα συστήματα έχουν αντιβαλλιστικές δυνατότητες αλλά σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζουν στο 100% την ασφάλεια. Μια τεχνική που μπορεί να τα καταστείλει είναι να προκαλέσει η Β. Κορέα μια έκρηξη πυρηνικής κεφαλής στον αέρα που θα προκαλέσει μπλακ - άουτ στα ραντάρ των συστημάτων για μερικά δευτερόλεπτα, χρόνο που ενδέχεται να είναι αρκετός για να περάσουν οι πρώτοι κρίσιμοι πύραυλοι.

Η αποτυχία της SOFT POWER

  Υπό αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη την συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος της Β. Κορέας, η ένταση στη περιοχή μοιραία θα κλιμακωθεί μέχρι το σημείο όπου είτε η Σεούλ, είτε οι ΗΠΑ θα αποφασίσουν ότι πρέπει να σκληρύνουν περαιτέρω τη στάση τους για να προλάβουν τα χειρότερα. Αυτή η προοπτική κερδίζει έδαφος από τη στιγμή που η Πιόνγιανγκ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει στερεό καύσιμο στα βαλλιστικά της όπλα. Συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ έχουν επιδιώξει την άσκηση πίεσης σε διπλωματικό επίπεδο με μοχλό την οικονομία. Η Β. Κορέα, ωστόσο δεν είναι σε καμία περίπτωση συνδεδεμένη (και επομένως εξαρτώμενη) από την παγκόσμια οικονομία όσο η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράκ και το Ιράν. Κύριος εμπορικός εταίρος της είναι η Κίνα και είναι αμφίβολο αν το καθεστώς θα ενδώσει σε οικονομικές πιέσεις. Αυτό άλλωστε, η αυτάρκεια, είναι η πεμπτουσία των ιδρυτικών αρχών της χώρας από την εποχή του Kim Il- Sung (International Scientific Seminar 1977, 67). Με αυτά τα δεδομένα, η επιλογή της SOFT POWER είναι πολύ πιθανό να αποτύχει, αφήνοντας στο τραπέζι μόνο την οδυνηρή αποδοχή της κατάστασης από τις ΗΠΑ ή  τη στρατιωτική επέμβαση με τα πιθανότατα ολέθρια αποτελέσματα.

Ο χαρακτήρας της αναμέτρησης

  Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι της, σε αυτήν την αναμέτρηση, θα επιχειρήσουν να πλήξουν τη Β. Κορέα σε όλα τα επίπεδα ταυτοχρόνως. Μετά από μια αρχική φάση προετοιμασίας όπου θα επικεντρωθούν στην μεταστάθμευση των δυνάμεων που θα συμμετέχουν, θα στοχοποιηθούν οι εγκαταστάσεις που υποστηρίζουν το πυρηνικό πρόγραμμα, το Σύστημα Διοίκησης και Ελέγχου, τις θέσεις του πυροβολικού που δύναται να βάλλει κατά της Σεούλ (η πρωτεύουσα της Ν. Κορέας έχει πληθυσμό 20 εκατομμυρίων) το ηθικό του πληθυσμού και η ηγεσία με επιχειρήσεις από αέρα, θάλασσα, ξηρά, διάστημα και κυβερνοχώρο. Η επιδίωξη ασφαλώς θα είναι διπλή, να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος αντίδρασης του αντιπάλοθ και να ανατραπεί εκ των έσω ένα καθεστώς για το οποίο η υπόθεση εργασίας είναι ότι καταπιέζει σκληρά το λαό και διατηρείται στην εξουσία με τη βία[1]. Η Β. Κορέα, που προετοιμάζεται για μία τέτοια εξέλιξη τα τελευταία πενήντα έτη, και με δεδομένο ότι μια τέτοια πολεμική κινητοποίηση δεν θα περάσει απαρατήρητη, αναμένεται να αντιδράσει σύμφωνα με το δόγμα της με το σύνολο των δυνάμεων της.

  Η αναλογία δυνάμεων σε αυτή τη σύγκρουση, δεν αφήνει αμφιβολίες για το στρατιωτικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να προβλεφθεί καθώς η χρήση πυρηνικών από την πλευρά της Β. Κορέας δεν αποκλείεται και η αποτελεσματικότητα των αντιπυραυλικών συστημάτων είναι δοκιμασμένη μόνο σε ιδανικές συνθήκες (και μάλιστα με μικτά αποτελέσματα) . Δεν είναι δυνατόν επίσης να προβλεφθεί ποια θα είναι η αντίδραση της Κίνας σε μια τέτοια εξέλιξη στα σύνορα της.

  Οι επιπτώσεις, όποια και αν είναι η πολιτική εξέλιξη, θα είναι αισθητές σε όλο τον πλανήτη. Η ζωή στη χερσόνησο της Κορέας, πιθανότατα θα αλλάξει δραματικά. Η εμπορική δραστηριότητα θα δεχτεί μεγάλο πλήγμα και θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία. Οι σχέσεις Κίνας – ΗΠΑ, θα δοκιμαστούν. Αν μάλιστα η Β. Κορέα καταφέρει να χτυπήσει με διηπειρωτικό πύραυλο στόχο στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ, οι επιδράσεις του φόβου και του σοκ δεν είναι εύκολο να προβλεφθούν.

---

[1] Το επίσημο σχέδιο αντίδρασης των ΗΠΑ στην απειλή της Β. Κορέας ονομάζεται Operations Plan (OPLAN) 5027 και αναθεωρείται σε διετή βάση.