Απώλεια (κοινωνικής) Συνείδησης - Social Dissorientation: Korea

(KCNA / AFP/GETTY IMAGES)

Synopsis:

Under different circumstances the Leadership of North Korea would be invited to speak in front of audiences at Yale on the subject of Strategic Deterrence. Since deterrence is the combination of the capability to inflict major damage to the enemy and the ability to convince everyone that you will not hesitate to do so when challenged, we can all agree that Pyongyang has managed to achieve this for decades.

After the Korean War, that split the peninsula, the North part had to rely on USSR and China (as did the south part with USA) for its safety but they also had a contingency plan. They started developing two crucial capabilities to fulfill the first part of deterrence; artillery able to strike directly at Seoul where some 20 million people reside and of course nuclear weapons. The second part of deterrence –fear factor- was fully covered with the projection of a relentless and possibly mentally unstable image of the leadership, making the threat as credible as it gets.

But humans err and the young Kim Yong Un decided to use solid state fuel on ballistic missiles. This radical qualitative change (demonstrated on February 2017) it signifies that North Korea is at the final stage of developing ICBM, able to strike on US soil and that is definitely a red line for even the dovish American. It remains to be seen whether the risk of hundreds of thousand casualties in the peninsula will outweigh the profit of keeping America safe. One thing is for certain the scale is no longer in balance.

Σύνοψη :

Τα μέλη της οικογένειας Κιμ Γιονγκ, υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν επίτιμοι διδάκτορες στην Έδρα Στρατηγικής του Yale καθώς έχουν επιδείξει βαθιά κατανόηση (και επιτυχημένη εφαρμογή) της έννοιας της Αποτροπής. Αποτροπή είναι ο συνδυασμός της δυνατότητας να επιφέρεις σοβαρό πλήγμα στον αντίπαλο με την ικανότητα να πείσεις άπαντες ότι δεν θα διστάσεις να το κάνεις.

Η Β. Κορέα μετά τον πόλεμο που οδήγησε στη διαίρεση της χερσονήσου, στήριξε μεν την επιβίωση της στην ΕΣΣΔ και την Κίνα αλλά έθεσε σε εφαρμογή και ένα σχέδιο για την αυτοδύναμη επιβίωση όταν απαιτηθεί. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει σήμερα δύο κύριες στρατιωτικές δυνατότητες και μία μοναδική ικανότητα. Οι δυνατότητες είναι τα πυρηνικά όπλα που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρότατο πλήγμα στις όμορες χώρες (προς το παρόν) και το πυροβολικό της που δύναται να χτυπήσει στην καρδία της Ν. Κορέας, τη Σεούλ. Η ικανότητα έγκειται στην εικόνα του –όπως προβάλλεται- απρόβλεπτου ηγέτη της χώρας που προσδίδει μέγιστη αξιοπιστία στην απειλή για χρήση των ανωτέρω δυνατοτήτων.

Αυτή η πρακτική απέδωσε καρπούς μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και έως τον Φεβρουάριο του 2017, όταν το καθεστώς της Πιονγκγιανγκ έκανε χρήση στερεών καυσίμων σε βαλλιστικούς πυραύλους. Η χρήση στερεού καυσίμου δυσχεραίνει την ανίχνευση και κατ΄ επέκταση την άμυνα σε βολή βαλλιστικού πυραύλου και αποτελεί σοβαρή ένδειξη ότι η Β. Κορέα είναι στη τελική φάση κατασκευής όπλων με διηπειρωτική εμβέλεια. Οι ΗΠΑ δεν ήταν διατεθειμένες να διαταράξουν την ισορροπία στη περιοχή όσο τα όπλα της Πιονγκγιάνγκ ήταν απειλή μόνο για τις όμορες της χώρες αλλά δεν φαίνεται να αποδέχονται να αποκτήσει ο Κίμ Γιονγκ Ουν δυνατότητα να πλήξει αμερικανική πόλη. Η κρίση λοιπόν περνάει σε νέα κρίσιμη φάση και η προσφυγή στα όπλα – με τις ολέθριες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται – γίνεται πιο πιθανή.